De woorden zijn verdwenen, verhalen die ik wou vertellen.
En terwijl ik letters op het scherm tot woorden probeer te toveren, om dan tot zinnen te verworden, is het de delete-toets die even later, ingedrukt, langzaam alle letters opeet.
Opvreet.
Wat overblijft is niets anders dan het wit van dit blad.
En plots het besef dat dit wit alles vertelt. Het hele verhaal.
Ik stop.
Laat het wit wit.
john says:
many people can read white pages
like some people who who are kept awake by the noise in the desert…