Ik zoek taal die me kan laten vertellen hoe ik van je hou, zonder de daarbij horende pathetiek. De juiste woorden die het verlangen achterwege laten, en graag zien reduceren tot graag zien.
Die uitleggen hoe ik achter je ogen kijk, en stil daar al mijn woordenschat verlies. En later er ook mezelf verloren loop.
Dat als ik met mijn hoofd op je schoot, stilte bedrijf, dat gewoon is omdat ik de laatste letters verloor.
Lara says:
Prachtig hoe je dit verwoord hebt. Het bracht een stukje jeugdsentiment bij me naar boven. Ik was 16 en verliefd op het leven en het schrijven. Het lezen van jouw gedicht deed me denken aan een tekstje dat ik toen met volle trots had neergepend. Ik heb dan ook de vrijheid genomen om het eens met anderen te delen…
Waarom schrijf ik?
Om te schrijven voor het leven,
of om te leven voor het schrijven?
Om te beschrijven wie ik ben,
of om te zijn wie ik beschrijf?
Om te schrijven wat ik anders vergeet,
of om te vergeten wat ik schrijf?
Neen.
Klanken vormen woorden
letters doen dit ook.
Deze woorden vormen zinnen,
maar klank, letter, woord noch zin kunnen de intensheid van mijn liefde voor jou beschrijven.
Dat is de reden waarom ik schrijf
en mijn hele leven zal blijven schrijven.
Hopend, dat ik ooit een mooier woord vind dan… Liefde.
Ine ik ben stikjaloers om de manier waarmee jij woorden een ongelooflijke kracht kan meegeven en droom bij elk nieuw gedicht helemaal weg.
groetjes