Auw.
Hij kijkt me verontwaardigd aan.
In de volgende seconde zal hij besluiten of hij wil huilen of dit aan zich laat voorbij gaan.
Ik doe even van clown en hoop een glimlach tevoorschijn te toveren.
Een traan welt langzaam op.
Wij hebben nooit mogen huilen
zeg je.
Er is de pijn die je vergeet
Er is de pijn die je niet weet
En er is de pijn die je nooit hebt mogen voelen.
Ik kijk hem aan.
Hij barst uit in lachen.