De pijn drukte
Alsof er iemand een voet op haar hart had gezet
en langzaam zijn gewicht verplaatste
harder en harder.
Ze slikte
Zag plots de blik van haar moeder voor zich.
‘Verman je’ en kromp ineen.
Wou huilen maar zelfs dat mocht niet.
Ze sloot haar ogen.
Ze telde langzaam tot 10.
Ademde in, rechtte haar schouders.
De wereld bleef draaien, en zij stapte voort.